Bunt małego dziecka

Dzieci, to z pewnością duży powód do dumy. Należy pamiętać, że każdy widzi naszego małego brzdąca i myśli, że to aniołek. W rzeczywistości przychodzi taki okres w życiu, gdy to małe dziecko zmienia się i zaczyna się buntować. Widać to w szczególności podczas zakupów, gdy nie chcemy mu czegoś kupić, wtedy najczęściej rodzice nie wiedzą, jak sobie z tym wszystkim radzić.

Należy zapamiętać, że taki bunt to naturalny okres w rozwoju dziecka. Jeśli będziemy właściwie reagować, to nim się obejrzymy, zachowanie dziecka wróci do normy. Rodzice muszą po prostu odpowiednio podchodzić do tego typu zadania, ponieważ poskromienie dziecka i nauczenie go pewnych zasad wydaje się ważne, zwłaszcza jeśli przekłada się to potem na jego dalsze życie. Taki stan u dziecka pojawia się najczęściej w ciągu drugiego lub trzeciego roku życia, to właśnie wtedy zaczynają zachodzić zmiany, które sprawiają, że dziecko chce robić wiele rzeczy bez pomocy rodziców. Niestety tak małe dziecko częściej doznaje porażek, a swój upust złości wyraża krzykiem oraz grymasami na twarzy, które mają pokazać jakie jest niezadowolone.

Rodzice nie mogą dać się ponieść emocjom

Oczywiście w tym czasie rodzice muszą być szczególnie cierpliwi, ponieważ pociecha bywa naprawdę nieznośna. Najważniejszym zadaniem rodzica w takiej chwili, jest nauczenie dziecka jak odróżniać dobro od zła. Jeśli rodzic nie zrobi nic w tym kierunku, to bardzo poważnie wpłynie to na dziecko powodując zaburzenie, które potem ciężko będzie skorygować.

Dziecko musi mieć świadomość swoich czynów. Rodzice muszą więc reagować w przypadku gdy dziecko robi źle i zwracać mu uwagę, analogicznie, gdy zachowanie dziecka jest prawidłowe, także trzeba pochwalić brzdąca. To ma duży wpływ na świadomość dziecka, bo właśnie w najmłodszych latach utrwalają się pewne cechy, które będą przekładać się na późniejsze życie takiego malucha. Należy podkreślić, że to rodzice ustalają zasady, a nie dziecko. Oczywiście trzeba pamiętać, że zasady powinny być jasne i niekrzywdzące dla dziecka. Rodzic musi sprawiedliwie reagować, na poczynania dziecka.

System właściwego wychowania

Złe zachowanie powinno mieć swoje konsekwencje, ale nie chodzi tu o znęcanie się nad dzieckiem, a wytłumaczenie mu, że robi źle. Zasady są proste i dziecku nie należy ulegać, tylko wtedy maluch uzna wyższość rodzica i będzie znał swoje miejsce.

Mało kto potrafi dzisiaj być konsekwentnym rodzicem i bardzo często ulegamy emocjom, które nie są dobre, ponieważ dziecko nas w ten sposób szantażuje, a jeśli mu się udaje, to wykorzystuje to w późniejszych latach życia. To nie jest dobre wychowanie, rodzic nie może być uległy, trzeba stanowczo trzymać się zasad, pamiętając o dobru dziecka. Dobre wychowanie na pewno przełoży się na późniejsze życie malca i właśnie tego należy być w pełni świadomym, że wszystkie zasady mają czemuś służyć.

Nie przekupujmy dziecka

Malucha pod żadnym pozorem nie wolno przekupywać, ponieważ jest to zwyczajnie błąd w wychowaniu, a popełniający tak rażące błędy rodzic musi mieć świadomość, że dziecko zacznie to wykorzystywać.

Surowe zakazy, stosowanie poważniejszych kar też nie są dobre dla dziecka, ponieważ działa to w odwrotną stronę, dziecko jeszcze bardziej się buntuje lub staje się wycofane, co może wpływać na jego rozwój psychiczny. Pamiętajmy, że dziecko należy wychowywać w rodzinnej atmosferze, tylko wtedy będzie się czuło pewnie i bezpiecznie, przez co więzi z rodzicem będą zdecydowanie większe, co wpłynie później na zaufanie do mamy czy taty. Dziecko musi uznawać rodziców za autorytet, tylko wtedy będzie rozwijać się prawidłowo.